ellauri158.html on line 794: P. 3. prop. 18. Homo ex imagine rei praeteritae aut futurae eodem laetitiae et tristitiae affectu afficitur, ac ex imagine rei praesentis. [in: P. 3. aff. defin. 14., aff. defin. 15., P. 4. prop. 9. schol., prop. 12.]
ellauri158.html on line 943: P. 3. aff. defin. 12. Spes est inconstans laetitia orta ex idea rei futurae vel praeteritae, de cuius eventu aliquatenus dubitamus. [in: P. 4. prop. 47.]
ellauri158.html on line 944: P. 3. aff. defin. 13. Metus est inconstans tristitia orta ex idea rei futurae vel praeteritae, de cuius eventu aliquatenus dubitamus. [in: P. 4. prop. 47., prop. 63.]
ellauri158.html on line 945: P. 3. aff. defin. 14. Securitas est laetitia orta ex idea rei futurae vel praeteritae, de qua dubitandi causa sublata est.
ellauri158.html on line 946: P. 3. aff. defin. 15. Desperatio est tristitia orta ex idea rei futurae vel praeteritae, de qua dubitandi causa sublata est.
ellauri158.html on line 947: P. 3. aff. defin. 16. Gaudium est laetitia concomitante idea rei praeteritae, quae praeter spem evenit.
ellauri158.html on line 948: P. 3. aff. defin. 17. Conscientiae morsus est tristitia concomitante idea rei praeteritae, quae praeter spem evenit.
ellauri158.html on line 1011: -- P. 4. prop. 9. coroll. Imago rei futurae vel praeteritae, hoc est, rei, quam cum relatione ad tempus futurum vel praeteritum secluso praesenti contemplamur, ceteris paribus debilior est imagine rei praesentis, et consequenter affectus erga rem futuram vel praeteritam, ceteris paribus remissior est affectu erga rem praesentem. [in: P. 4. prop. 12. coroll., prop. 16., prop. 60. schol.]
ellauri158.html on line 1114: P. 4. prop. 62. Quatenus mens ex rationis dictamine res concipit, aeque afficitur, sive idea sit rei futurae vel praeteritae, sive praesentis. [in: P. 4. prop. 66.]
9