ellauri158.html on line 84: P.1. defin. 4. Per attributum intelligo id quod intellectus de substantia percipit, tanquam eiusdem essentiam constituens. [in: P. 1. prop. 4., prop. 9., prop. 10., prop. 12., prop. 19., prop. 20., P. 2. prop. 1. schol., etiam in: Ep. 27. §. 8.]
ellauri158.html on line 188: P. 1. prop. 10. Unumquodque unius substantiae attributum per se concipi debet. [in: P. 1. prop. 12., P. 2. prop. 5., prop. 6., etiam in: Ep. 66. §. 4., Ep. 68. §. 1.]
ellauri158.html on line 198: P. 1. prop. 12. Nullum substantiae attributum potest vere concipi, ex quo sequatur, substantiam posse dividi. [in: P. 1. prop. 13., prop. 15. schol.]
ellauri158.html on line 252: P. 1. prop. 21. Omnia, quae ex absoluta natura alicuius attributi Dei sequuntur, semper et infinita existere debuerunt, sive per idem attributum aeterna et infinita sunt. [in: P. 1. prop. 22., prop. 23., prop. 28., prop. 29., app., P. 2. prop. 11., prop. 30., P. 4. prop. 4., P. 5. prop. 40. schol.]
ellauri158.html on line 378: P. 2. prop. 1. Cogitatio attributum Dei est, sive Deus est res cogitans. [in: P. 2. prop. 1. schol., prop. 2., prop. 3., prop. 20.]
ellauri158.html on line 383: P. 2. prop. 2. Extensio attributum Dei est, sive Deus est res extensa.
6