ellauri032.html on line 163: Deum meum et Deum vestrum.
ellauri158.html on line 95: P.1. defin. 6. Per Deum intelligo ens absolute infinitum, hoc est, substantiam constantem infinitis attributis, quorum unumquodque aeternam et infinitam essentiam exprimit. [in: P. 1. prop. 10. schol., prop. 11., prop. 14., prop. 14. coroll. 1., prop. 16., prop. 19., prop. 23., prop. 31., P. 2. prop. 1., prop. 1. schol., prop. 45., P. 4. prop. 28., P. 5. prop. 35., etiam in: Ep. 3. §. 1., Ep. 4. §. 2., Ep. 26. §. 8., Ep. 64. §. 3.]
ellauri158.html on line 209: P. 1. prop. 14. Praeter Deum nulla dari neque concipi potest substantia. [in: P. 1. prop. 15., prop. 15. schol., prop. 18.]
ellauri158.html on line 210: -- P. 1. prop. 14. coroll. 1. Hinc clarissime sequitur 1. Deum esse unicum, ... [in: P. 1. prop. 17. coroll. 2., prop. 24. coroll., prop. 29. schol., prop. 30., prop. 33., P. 2. prop. 4.]
ellauri158.html on line 221: -- P. 1. prop. 16. coroll. 1. Hinc sequitur, Deum omnium rerum, quae sub intellectum infinitum cadere possunt, esse causam efficientem. [in: P. 1. prop. 17. schol., prop. 18., prop. 34.]
ellauri158.html on line 222: -- P. 1. prop. 16. coroll. 2. Sequitur 2. Deum causam esse per se, non vero per accidens.
ellauri158.html on line 223: -- P. 1. prop. 16. coroll. 3. Sequitur 3. Deum esse absolute causam primam.
ellauri158.html on line 228: -- P. 1. prop. 17. coroll. 1. Hinc sequitur 1. nullam dari causam, quae Deum extrinsece vel intrinsece praeter ipsius naturae perfectionem incitet ad agendum.
ellauri158.html on line 229: -- P. 1. prop. 17. coroll. 2. Sequitur 2. solum Deum esse causam liberam. [in: P. 1. prop. 29. schol., P. 2. prop. 48.]
ellauri158.html on line 248: -- P. 1. prop. 20. coroll. 2. Sequitur 2. Deum, sive omnia Dei attributa esse immutabilia. [in: P. 1. prop. 21., P. 5. prop. 17.]
ellauri158.html on line 265: -- P. 1. prop. 24. coroll. Hinc sequitur, Deum non tantum esse causam, ut res incipiant existere; sed etiam, ut in existendo perseverent, sive (ut termino scholastico utar) Deum esse causam essendi rerum. [in: P. 1. prop. 28., prop. 28. schol., prop. 29., P. 2. prop. 45. schol., P. 4. prop. 4.]
ellauri158.html on line 303: -- P. 1. prop. 32. coroll. 1. Hinc sequitur 1. Deum non operari ex libertate voluntatis. [in: P. 1. app., P. 2. prop. 3. schol.]
ellauri158.html on line 406: P. 2. prop. 5. Esse formale idearum Deum, quatenus tantum ut res cogitans consideratur, pro causa agnoscit et non, quatenus alio attributo explicatur; hoc est, tam Dei attributorum, quam rerum singularium ideae non ipsa ideata sive res perceptas pro causa efficiente agnoscunt, sed ipsum Deum, quatenus est res cogitans.
ellauri158.html on line 410: P. 2. prop. 6. Cuiuscumque attributi modi Deum, quatenus tantum sub illo attributo, cuius modi sunt, et non quatenus sub ullo alio consideratur, pro causa habent. [in: P. 2. prop. 9., lem. 3., prop. 45., P. 3. prop. 2., prop. 11. schol., P. 4. prop. 7., prop. 29., etiam in: Ep. 66. §. 3.]
ellauri158.html on line 438: P. 2. prop. 9. Idea rei singularis actu existentis Deum pro causa habet, non quatenus infinitus est, sed quatenus alia rei singularis actu existentis idea affectus consideratur, cuius etiam Deus est causa, quatenus alia tertia affectus est, et sic in infinitum. [in: P. 2. prop. 9. coroll., prop. 19., prop. 20., prop. 24., prop. 25., P. 3. prop. 1.]
ellauri158.html on line 599: P. 2. prop. 20. Mentis humanae datur etiam in Deo idea, sive cognitio, quae in Deo eodem modo sequitur et ad Deum eodem modo refertur, ac idea sive cognitio corporis humani. [in: P. 2. prop. 22., prop. 23., prop. 43.]
ellauri158.html on line 668: P. 2. prop. 32. Omnes ideae, quatenus ad Deum referuntur, verae sunt. [in: P. 2. prop. 33., prop. 34., prop. 36., P. 4. prop. 1., P. 5. prop. 17.]
ellauri158.html on line 1037: P. 4. prop. 28. Summum mentis bonum est Dei cognitio, et summa mentis virtus Deum cognoscere. [in: P. 4. prop. 36., P. 5. prop. 20., prop. 25., prop. 27.]
ellauri158.html on line 1172: P. 5. prop. 15. Qui se suosque affectus clare et distincte intelligit, Deum amat, et eo magis, quo se suosque affectus magis intelligit. [in: P. 5. prop. 16., prop. 20. schol., prop. 39.]
ellauri158.html on line 1173: P. 5. prop. 16. Hic erga Deum amor mentem maxime occupare debet. [in: P. 5. prop. 20. schol., prop. 39.]
ellauri158.html on line 1179: P. 5. prop. 18. Nemo potest Deum odio habere. [in: P. 5. prop. 20.]
ellauri158.html on line 1180: -- P. 5. prop. 18. coroll. Amor erga Deum in odium verti nequit.
ellauri158.html on line 1182: P. 5. prop. 19. Qui Deum amat, conari non potest, ut Deus ipsum contra amet.
ellauri158.html on line 1183: P. 5. prop. 20. Hic erga Deum amor neque invidiae neque zelotypiae affectu inquinari potest; sed eo magis fovetur, quo plures homines eodem amoris vinculo cum Deo iunctos imaginamur.
ellauri158.html on line 1189: P. 5. prop. 24. Quo magis res singulares intelligimus, eo magis Deum intelligimus. [in: P. 5. prop. 25., prop. 27.]
ellauri158.html on line 1197: P. 5. prop. 30. Mens nostra quatenus se et corpus sub aeternitatis specie cognoscit, eatenus Dei cognitionem necessario habet, scitque se in Deo esse et per Deum concipi. [in: P. 5. prop. 31., prop. 32.]
ellauri158.html on line 1208: P. 5. prop. 36. Mentis amor intellectualis erga Deum est ipse Dei amor, quo Deus se ipsum amat, non quatenus infinitus est, sed quatenus per essentiam humanae mentis sub specie aeternitatis consideratam explicari potest, hoc est, mentis erga Deum amor intellectualis pars est infiniti amoris, quo Deus se ipsum amat. [in: P. 5. prop. 42.]
ellauri158.html on line 1209: -- P. 5. prop. 36. coroll. Hinc sequitur, quod Deus, quatenus seipsum amat, homines amat, et consequenter quod amor Dei erga homines et mentis erga Deum amor intellectualis unum et idem sit.
ellauri158.html on line 1210: -- P. 5. prop. 36. schol. Beatitudo sive libertas nostra consistit in constanti et aeterno erga Deum amore sive in amore Deum erga homines. [in: P. 5. prop. 42.]
ellauri158.html on line 1217: -- P. 5. prop. 38. schol. Mors eo minus est noxia, quo mes magis Deum amat. [in: P. 5. prop. 39. schol.]
ellauri373.html on line 443: tuli aivan gataglismiset impulssit. Siksi levyttämällään schlaagerilla GioslTdGatGley Te Deum hän lauloi itselleen tietyn määrän seuraajia.
xxx/ellauri027.html on line 321: Linkomiehen tyttärenpoika Eero Karhuvaara oli meidän luokalla. Se ampui muiden päähän kuminauhoja viivottimella. Siitä tuli merivoimiin kapteeni ja puolustusvoimain tiedottaja, sen isoveli Lauri on jotain tv:stä tuttua. Edwin ize oli kovan linjan sodanliezoja, oikeistofalangin sinkomies, joka sai rauhan tullen kommareilta linnatuomion, josta heideggermäisesti kohosi vielä yliopiston rexixi 50-luvulla. 70-luvulla sitä vielä vähän häpeiltiin, ei ollut Eski vielä rehabilitoinut Edwin Johan Hildegardia. Aarne Kinnunen siteeraa keltaisessa kirjassa jotain vääräleukaa joka kommentoi Edwinin mahtipontista saapumista yokunnan vuojuun: puuttuu van Te Deum. Aarne mainizee ohimennen Edwinin vänrikki Stoolin aikaisen sotilasnimen Flink - vikkelä. Sotamies Viki. Hidassoutuinen omena oli linkoutunut puusta ainaskin viiden metrin päähän. Sotaministeri rannalla.
32